Ik ben Marie-Angelique van der Kooij, jaar oud. Mijn liefde en die van mijn man voor Noorse boskatten ontstond in 2002 met de komst van onze eerste 2 Noren.
Begin 2013 is Rob na een lange periode van ziekte overleden.
Al veranderde er door dit verlies in bijna alle opzichten vreselijk veel in mijn leven, het is toch gelukt om al onze Noren (inclusief de castraten) bij me te houden en daarnaast ook het fokken niet op te geven. Ondanks dat dit in o.a. financieel opzicht best lastig is en creatief omgaan met zaken betekent.
Op dieren ben ik altijd dol geweest en toen ik eenmaal op mezelf ging wonen heb ik me dan ook bepaald niet ingehouden als het gaat om het me omringen met dieren.
Terug in 1984 toen ik nog op kamers woonde bleef het gezien de beschikbare ruimte beperkt bij woestijnrat Dorus, die elk weekend in zijn reiskooitje samen met mij van Utrecht naar Zwolle mee naar mijn ouders reisde. Maar toen in 1986 de verhuizing naar een bovenwoning met dakterras een feit was, werd er een kippenrennetje op dit terras gebouwd en een paar konijnenhokken. De kippen werden dagelijks beneden in het gemeentelijk groen door mij uitgelaten. Binnen verrees de ene voliere na de andere en diverse muizen- en hamsterbakken werden geplaatst. En met alles moest natuurlijk worden gekweekt. Na een aantal maanden kwam Harry de cyperse huis-tuin-en-keukenkat aanlopen en sindsdien is mijn leven eigenlijk nooit meer zonder katten geweest.
Naast Noorse boskatten maakt huis-tuin-en-keukenkater Frutti deel uit van mijn huidige kattengroep. Hij is hier als kitten van 3 maanden aan komen lopen en aangezien ik op slag verliefd op hem werd, is hij hier blijven wonen. Frutti is zwart als drop, vandaar dat hem gekscherend de naam 'Herr von Haribo' is toebedeeld. Hij is uniek, en me minstens zo lief als de Noren.
Behalve katten heb ik nog een aantal kipjes. Zij hebben de helft van mijn (ruime) perceel tot hun beschikking en om te voorkomen dat een drama zich herhaalt (nachtelijke slachtpartijen door een bunzing) is hun nachthok uitgerust met een automatisch deurtje met schemerschakelaar. Zij zorgen voor een dagelijks eitje, zodat ik mijn vleesgebruik op lekkere en verantwoorde wijze kan beperken tot maar een paar keer in de week bewust een stukje vlees uit de supermarkt.
Naast mijn passie voor dieren, heb ik een tweede passie: webdesign. Behalve het ontwerpen ervan, beheer ik een aantal websites.Het beheer vind ik duidelijk minder dan het nieuw ontwerpen,maar ja wil je wat aan een ontwerp hebben dan zal je het ook moeten blijven onderhouden.
Mijn twee meest bekende websites zijn diergeneesmiddelen.info en fokkersnoorseboskatten.info.
Maar naast al die hobbies moet er ook geld worden verdiend. Door de week ben ik daarom een vroege vogel, want aangezien ik op afstand van een krap uur rijden werk en ik alle dieren natuurlijk goed verzorgd achter wil laten, moet ik er echt om 5.30 uur uit zijn. Wanneer er kittens zijn zelfs nog een kwartier eerder. Ik tuf daarna met mijn Suzuki Swift naar mijn werk als intakeconsulent bij een intergemeentelijk re-integratiebedrijf in Hengelo.
Die afstand vind ik niet zo erg, want ik vind het heerlijk om auto te rijden.