Oeschy was de vader van onze Benjamin en nest 9 en 10 van onze cattery. Over Oeschy (Gismo II van Queen Noor) heb ik me in december 2014 ontfermd, toen ik een door mij gefokte poes terugkocht omdat ze niet in de groep kon aarden (Epril van de Moeshoek).
Oeschy leefde daar al een maand in een voor hem niet ideale situatie, wachtend op herplaatsing. Aangezien mijn ren toen leeg stond, bood ik aan om ook hem mee te nemen, hem te laten castreren en vanuit mij te herplaatsen.

Eenmaal bij mij bleek hij toch wel erg lief, mooi en daarbij van mooie afkomst en ik heb hem toen zelf overgekocht. Het ging goed bij mij, ook samen met de andere katers, al begonnen er de laatste 2 maanden wel steeds vaker strubbelingen tussen Moby en hem plaats te vinden.
In de week van zijn overlijden viel het me op dat hij de ren en het binnenverblijf niet meer onder sproeide (iets dat hij veelvuldig deed), en niet gelijk kwam als ik zijn vleesjes bacht.

Op de dag voor zijn overlijden liep hij met een bolle rug maar slobberde wel heerlijk zijn Gourmetje Gold weg, dus nam ik me voor om die avond met hem naar het inloopspreekuur te gaan. Toen ik 's middags thuis kwam vond ik hem verkrampt in zijn stoel in de ren. Direct met hem in de auto gesprongen en naar de dierenarts gereden. Lopen of zitten kon hij al niet meer.
Bij de dierenarts aangekomen was er ook een kleine bloeding in zijn oog te zien.
Hij is er gelijk aan het infuus gelegd, diazepam gekregen om te ontspannen en ik ben naar huis gegaan, hem aan de goede zorgen daar overgelaten.

De ochtend erop was zijn toestand niet verbeterd. Bloedonderzoek toonde zeer hoge ontstekingswaarden, torenhoge leverwaarden, verhoogd ureum, creatinine normaal en met de witte bloedlichaampjes was (maar dat heb ik niet goed meegekregen).
Een half uur later weer telefoon, ik wist al toen ik opnam wat de boodschap zou zijn: Oeschy is op 12 september 2015 om 10.30 uur overleden.

Het is ongelooflijk hoe je je in zo'n korte periode aan een kat kan hechten, ik ben er helemaal kapot van. Zo'n optimistisch dier, altijd vrolijk, ontzettend lief terwijl hij toch bijna zijn hele leven in een katerverblijf heeft versleten. Oh wat zal ik hem gaan missen, wat mis ik hem nu al.

Omdat hij heel wat nageslacht heeft, waarvan ik zelf zijn zoon Benjamin heb, is m'n ventje naar Utrecht gebracht voor sectie. Onderstaande was de conclusie die men hieruit heeft getrokken. Geen aanwijzingen voor een erfelijke of besmettelijke aandoening, maar echt duidelijkheid waarom hem dit trof is er met deze sectie helaas niet gekomen.

Later bleek dat er een resistente vorm van e.coli in de cattery aanwezig was. De mogelijkheid dat hij het eerste slachtoffer daarvan was, is groot.

Oeschy was middelgrote kater met een prachtige boning, afkomstig uit oude lijnen. Zijn oren medium sized, die de zeilers van Trulla mooi konden compenseren. Hij had een super vacht waar praktisch nooit een kam door gehaald hoefde te worden, hooguit in het voorjaar af en toe een plukje los haar met de hand eruit te trekken.

Oeschy was een stabiele kater, die nergens voor terug deinsde. Hij stapte vlot op zelfs voor hem vreemde katten af (zelfs op open katers) om kennis te maken.
Hij was daarnaast een enorm vriendelijke kater die al prrrrt-end door het huis liep en terug mauwde als je iets tegen hem zei. Ondernemend, nieuwsgierig en voor de duvel z'n ouwe moer niet bang en gek op aandacht van mensen.

Hij was lief voor de poezen, vond het heerlijk om te 'tuttelen' met de poezen (elkaar wassen) en gezellig samen te zijn. Dekken deed hij dan ook wel een keertje, maar niet meer dan strikt noodzakelijk.