Geboren op 5.4.2024
ouders: Dragonlance's Elvis (Kalle) en River's Village Fergie (Fergie)

De afgelopen dagen was het best heet met temperaturen boven de 30 graden. Ella begon alles in huis waar water in zat leeg te halen. Dus staat er nu buiten een badje waarin ze zich kan uitleven. Hopelijk blijven de gieters en waterbakken binnen nu wel vol!

Nou, Ella verloochent haar afkomst niet. Kennelijk versterken de Alfrodull en Dragonlance genen elkaar als het gaat om de voorliefde voor water. Wat een lol had ze! Waterbakken binnen gaan helaas op dezelfde manier leeg, gelukkig doet ze het (nog) niet met de waterfonteinen.

Klik op het plaatje hieronder om de reel op YouTube te bekijken

Zoals aan de groeicurves is te zien zijn de kittens een beetje aan het kwakkelen. Novak begon met een nat oogje, Ella volgde. Toen verloor Fée haar eetlust en viel af, waarop een bezoekje aan de dierenarts volgde die niet echt iets kon vinden. Omdat haar linkerlong iets scherper klonk kreeg ze een injectie ontstekingsremmer en antibiotica en Ella druppels voor haar oogje.
Fée gaat nog steeds niet om naar huis te schrijven, Novak en Ella zijn hersteld maar nu is het de beurt aan Perla dat ze vanochtend afgevallen bleek. Eetlust heeft zij gelukkig nog wel, en spelen doen ze allemaal ook nog steeds graag (in de schaduw in de tuin liggen trouwens ook).
Hieronder is Fée te zien, de kippen blijven errug interessant.

Voor een filmpje van Perla: klik hier.
Voor een filmpje van Novak: klik hier.
Voor een filmpje van Ella: klik hier

Gisteren was het een grote dag voor de kittens: zij zetten hun eerste schreden buitenshuis om naar de dierenarts te gaan voor hun eerste vaccinatie en hun chip. Vergezeld door halfzusje Mi die dat alles al eerder had meegemaakt en hen gerust stelde.
Stress hadden ze dan ook niet bij het reizen, maar eenmaal bij de dierenarts liet Ella duidelijk horen dat ze er niet van gediend was om opgesloten te zitten. Ik had haar tijdens het wachten ook al even uitgehaald, dat was achteraf gezien misschien toch ook niet zo handig.

Ze zijn allen goedgekeurd. Er was niets wat er niet hoorde en wat er wel hoorde te zitten (het klokkenspel van Novak) zat er compleet. Trots op de kleine wolbaaltjes!.

Vandaag was het weer zulk heerlijk weer, dat de achterdeur even open stond. Dat ontdekten de Koffie kittens binnen 10 tellen en voor ik het wist liep het grut door de achtertuin.
Omdat ik ze nog wel erg klein vind en de stroomdraden die over de omheining lopen wel erg heftig, was het plezier maar van korte duur maar ze hebben wel echt even genoten!

Inmiddels zijn drie van de vier kittens definitief besproken. Hun aanstaande blikopeners zijn op bezoek geweest en hebben hun keuze gemaakt.
Douwe gaat Novak heten, en zal samen met zijn zusje Celeste die tot Fée is omgedoopt naar Lochem verhuizen, de familie waar hun moeder geboren is en waar hun oma bij woonde.
Jolly gaat Ella heten en zal verhuizen naar Zwolle, waar al een ander Moeshoekje woont namelijk Tikie (Jell-O. uit het Toetjes nest).
Ik ben dankbaar voor zulke fijne adressen voor deze drie!

Voor Perla is nu de tweede selectieronde aangebroken.

Zonder dat Douwe gechipt is werkt de Surefeed natuurlijk nog niet, dus ik had het ding even open gezet voor hem. En hij liet het zich smaken! In het linker bakje zit Royal Canin Sensible en in het rechter bakje Purizon Kitten zalm met kip. De Purizon genoot zijn voorkeur.

Klik hier om het filmpje van hem te bekijken.

Celeste is wel echt een haantje de voorste. Ze is met alles het eerste. Gisteren heeft ze ontdekt hoe ze uit het voor de kittens afgezette stukje kan klimmen en wat is er dan leuker dan bij het vrouwtje op schoot gaan zitten?

Klik op onderstaande foto om een filmpje van Celeste op de bank via YouTube te bekijken.

Omdat Celeste vanochtend nog meer wat minder was aangekomen kreeg ze na een beetje babymousse vooraf vers vlees aangeboden (Cat's Nature Gevogeltemix). En dat was een groot succes! Ze zat zelfs zelfstandig van het schoteltje.
Dus heb ik het de rest ook laten proeven en allen gingen daarna verder met eten vanaf mijn vinger.

Onderstaand filmpje is niet helemaal duidelijk maar het geeft een klein beetje een beeld van hoe dat dan gaat. Terwijl je moederpoes van het eten voor de kittens af probeert te houden, stop je eerst een klein beetje vlees in het bekje van het kitten zodat het proeft dat het lekker is en het het daarna zelf gaat ophappen.
Droge brokjes staan er ook wel (Smølke kitten) maar daar heb ik ze nog niet van zien eten.

Omdat met name Douwe en Celeste vanochtend minder dan 10 gram bleken aangekomen, vond ik het tijd om ze eens wat babymousse aan te bieden. Douwe vond het maar smerig, maar Celeste heeft een theelepeltje mousse met heet water aangelengd leeg gelikt!

Het is goed vertoeven onder de warmtelamp omringd door bakjes met heerlijk voer en kleine speelmaatjes. Ome Fancy weet er wel raad mee.

Ja ik weet het, er is nog geen kitten verkocht maar toch heb ik maar alvast 1x 25 euro gedoneerd aan de Jochemstichting. De bodem van de kattensnoep pot is immers al zichtbaar en waarom dan wachten.

Ook doneren? Dat kan via onderstaand bericht.

En dit trof ik vanochtend aan: Celeste vond het tijd om de wereld buiten de werpkast te verkennen. Een minuut later kukelde Perla van het kussen, die was haar zusje gevolgd.

Omdat het buiten de werpkast nog te koud voor ze is, heb ik nu een heel klein stukje ervoor met planken afgezet. Want tegenhouden doe ik ze duidelijk niet meer.

Vanochtend bij het wegen bleken alle vier de kittens hun oogjes al een heel eind open te hebben. Daar zijn ze best laat mee, maar nu het eenmaal zo ver is, is de beer ook los en beginnen ze de wereld om zich heen te ontdekken.

Inmiddels zijn de kittens alweer 9 dagen oud. Je zou zeggen tijd om de oogjes open te doen, maar daar denkt het viertal anders over. Allen hebben ze de ogen nog potdicht zitten. En ach waarom haast maken, ze worden goed verzorgd door hun mama immers. Al denken ze daar met regelmaat anders over, aan het gegil te horen als de melkbar weer eens verdwijnt of de billen gepoetst worden.

Ondertussen blijft het lastig om de vier uit elkaar te houden. Ik heb de poten van Celeste en Jolly al opnieuw moeten lakken omdat de kleur vervaagde en ik geen vergissingen wil maken bij het wegen. Wel zie ik met name op de nestcamera dat er verschil in tinten is tussen de kittens (in het echt nog niet zo zichtbaar). Douwe is duidelijk, die was van het begin af aan een stuk donkerder dan de andere drie, iets dat hij uit de lijn van opa Moby heeft verkregen.

Aangezien de plaatsing van de gastank hier en de aanleg van een nieuwe CV-ketel nog steeds op zich laten wachten en ik al sinds half januari in de kou zit, ben ik nog aangewezen op een warmtelamp in de bevallingskast. Met deze lamp met intervallen aan blijft de temperatuur in het nest redelijk onder controle. De aankomende week zakken de temperaturen dus dat wordt de temperatuur in de bevalingskast nog beter in de gaten houden. Boven de 21 graden betekent dat Fergie langduriger een koele plek buiten de werpkast zoekt maar beneden de 19 vind ik weer akelig als Fergie even aan de wandel is en de kittens zonder haar als kacheltje liggen.
Ik heb wel een warmtematje maar 1 daarvoor vind ik dat er te weinig ruimte is in de bevallingskast (mama's willen daar doorgaans niet op liggen) en daarbij moet ook bij een warmtematje de omgevingstemperatuur niet te laag worden.

De kittens van Fergie en Kalle zijn geboren!

Uiteindelijk gewoon op de geplande plek in de woonkamer. Na wat gestress van mij de avond ervoor, wat resulteerde in een compleet ingerichte tweede bevallingsbak in de la onder mijn bed in de slaapkamer, met verlichting en camera en al, bedacht ik me dat ik de tijd van kittenkopers in mijn slaapkamer ontvangen wel ontgroeid ben en ik de kittens daar wil hebben waar ik zelf ook het meeste vertoef: in de woonkamer.
Wat de wensen van Fergie ook waren, ik had mijn zinnen er op gezet dat ze daar moest en zou bevallen en dat is dus ook zo uitgepakt.

Omdat ik de voortekenen van de bevalling op donderdagavond al zag betekende dat die avond niet naar bed gaan, maar op het kussen voor de bevallingskist met Fergie erin haar bijstaan. Op vrijdag 5 april 2024 om 03:08 werd het eerste kitten na een lange tijd van met intervallen persen geboren: een zwart gestreept poesje van 113,6 gram.
Terwijl ze nog vast zat aan de placenta die nog in het geboortekanaal zat, landde haar broertje om 03:22 uur op de wereld: een zwart gestreept katertje van 127,4 gram. Gelukkig 2 verschillende geslachten want twee kittens in dezelfde kleur met hetzelfde patroon die nog vast zitten aan de moeder zijn niet te wegen en dan zijn er weinig mogelijkheden meer om ze nog uit elkaar te houden. Nagellak hecht niet op een natte vacht en voor bandjes om de nek ben ik erg huiverig.
Gelukkig kwamen de placenta's een half uur later alsnog. Ik heb het al meerdere malen meegemaakt dat moederpoes erg ziek werd van achtergebleven (resten van) placenta's.

Ondertussen haakte één van mijn vriendinnen Liandel van cattery Drømfølger ondanks het late tijdstip via messenger aan. Zij volgde de bevalling via de camera mee en aangezien het derde kitten in stuit lag en er lange tijd alleen pootjes te zien waren, voorkwam haar afleiding dat ik daar stress over kreeg. Dank je Liandel 😘!

Om 05:19 uur gepaard gaande met een pijnkreet van (arme) Fergie kwam de verlossing dan toch nog en werd kitten nummer 3 geboren: een zwart gestreept poesje van 109,3 gram. Op dat moment nog te onderscheiden van nummer 1 doordat die inmiddels opgedroogd was.

Een uur later om 06:16 uur werd nummer vier geboren, de navelstreng al van de placenta gescheurd dus gepaard met veel bloed. Dat vind ik altijd eng omdat dit dicht aan de buikwand was gebeurd, maar nadere inspectie leverde geen zorgwekkende bevindingen op. Dit laatste kitten was een poesje van 110,2 gram in de kleur... ook weer zwart gestreept 😂.
Help, nu moest de nagellak er dan toch aan te pas gaan komen. Omdat ze nog nat was moest ik het pootje meerdere keren lakken en beschikt nu ook het eerste kitten over een roze vlek, zij op de staart. Ook de directe omgeving van waar ik zat draagt nu verschillende roze vlekken. Vraag me niet wat ik allemaal heb zitten uitvoeren (ik dacht zelfs dat het gele nagellak was, ik kwam er pas toen het licht was achter dat het roze was), het zal het gebrek aan slaap zijn geweest. Kitten nummer drie heeft wel een netjes rood gelakt pootje, maar die was ook al droog toen ik haar daar van voorzag.

Al met al heeft Fergie het goed gedaan. Ook de laatste placenta is gekomen (verloren toen ze achter me aan rende toen ik bij de bevallingskast wegliep om alle gebruikte ruwe washandjes in de was te doen).

- na de foto gaat het blogje verder...

Om kwart voor zeven was het zover: in theorie zou ik kunnen gaan slapen, ware het niet dat de wekker ging omdat het mijn thuiswerkdag was. Ik heb de wekker dus maar een uurtje verschoven om nog even te kunnen gaan liggen 😉.
Maar het was wel een pittige werkdag kan ik je vertellen. Maar altijd minder pittig dan het voor Fergie moet zijn geweest die eerste dag, na maar liefst 4 bevallingen. Ik doe het haar niet na!

Die dag was er dus veel koffie voor mij om overeind te blijven, en aangezien er het weekend daarvoor ook al een dingetje was rondom te kleine koffiefilters moest het thema van dit nestje Koffie gaan luiden. Mag ik jullie voorstellen aan Perla, Douwe, Celeste en Jolly van de Moeshoek.

Het is vandaag dag 64 en Fergie is flink rond. Ze is ruim 1400 gram aangekomen, dat is 300 gram meer dan de vorige keer toen ze 3 kittens bij zich droeg.
Ik ben benieuwd!

De bevallingskast staat al een tijdje klaar in de woonkamer. En is razend populair bij alle katten in huis. Dat is bij elk nest wel zo, maar dit jaar des te meer want om een lang verhaal kort te maken: ik zit al een tijd zonder verwarming en in de bevallingskast heb ik een warmtelamp opgehangen zodat het variërend tussen de 19 en 23 graden is, afhankelijk van de temperatuur in de kamer.
Omdat Fergie zachtaardig is en vaak wordt gepest, was ik er even bang voor dat ze een andere plek zou willen kiezen, bij voorkeur in de ijskoude slaapkamer. Maar het lijkt er toch op dat ze het accepteert dat ze de kast moet delen en met regelmaat een pets krijgt van de één of ander.