Geboren op 8.4.2021
ouders: Wild Cat's Silva Tekir (Silva) en Tic Tac van de Moeshoek (Tic Tac)

Wat is de tijd voorbij gevlogen. De Leisure Suits zijn nu oud genoeg om op eigen benen te kunnen staan. Gisteren heb ik Luba naar haar nieuwe adres gebracht, wat best wel moeilijk voor me was omdat ik met haar een bijzondere klik had. Maar ze gedroeg zich de eerste uren heel dapper, al zat ze 's avonds toch wel bibberend boven en was ze nog niet erg vriendelijk naar Cooper (King Edward van de Moeshoek) die daar al 2 jaar woont. Toch vertrouw ik erop dat ze vlot gewend zal gaan raken.

En vandaag breng ik Larry, die Ollie genoemd gaat worden, naar zijn nieuwe thuis. Voor hem wordt het nog even een echte vuurdoop gezien het enthousiasme van Dribbel de hond. En wat Doortje (Rosie van de Moeshoek) er van gaat vinden, daar heb ik ook wel zo mijn vermoedens over. Maar, ook daar zal met wat geduld en tijd het ijs wel gaan breken.

Cherri, die Freya genoemd gaat worden, breng ik over 3 dagen naar haar nieuwe thuis. Zij zal daar Babetje van de Moeshoek gaan vergezellen.

En daarna zal het stil zijn in huis, en is het aan de Fawlties om het stokje over te gaan nemen.

Ik heb genoten van dit nestje. Enorm lieve en makkelijke kittens. Ik denk dat hun nieuwe eigenaren net zo veel plezier van en met ze gaan beleven als ik deed in de eerste 14 weken van hun leven!

Gisteren was het weer tijd om op pad te gaan: de tweede kittenvaccinatie. Mama Tic Tac was weer mee.
Ze zijn alle drie goed door de keuring gekomen, Larry daarbij twee al keurig ingedaalde balletjes. Vervolgens hun prikjes en ook dat lieten ze netjes toe.

Mama Tic Tac was even iets lastiger. Die kwam voor haar Suprelorin implantaat. Er was een tweede poging voor nodig en 3 man sterk om haar vast te houden om het tweede implantaat daar te krijgen waar hij moest komen. Namelijk onder de huid en niet tussen de haren

Zo lief... Trulla deelt haar mand dagelijks met 1 of meer kittens van Tic Tac. Ze wast ze en slaapt samen met ze. Vandaag werd ze terug betaald door Cherri. Is dat niet lief?

Ze waren aan een poetsbeurt toe omdat ze even daarvoor zo lekker hadden gegeten. Dogmeat Eend, een aanrader!

Vandaag was het dan eindelijk zo ver: Cherri heeft 5 brokjes gegeten!
OK, de eerste heb ik in haar bekje moeten stoppen en kokhalsde ze uit, maar kennlijk was de smaak toch zo goed dat ze de brokjes is gaan eten.
Helaas heb ik met mijn stomme hoofd niet vooraf gekeken of deze brokjes nog leverbaar zijn. Ik heb namelijk in maart dit jaar bij de producent van Happy Cat van al hun soorten droogvoer een zakje van 300 gram besteld om uit te proberen. Maar wat bleek, in mei hebben ze hun assortiment vernieuwd. En laten ze nou net de brokken die ze hier lusten uit het assortiment hebben gehaald. Zo ook de Happy Cat Sensitive Grainfree Kaninchen die Cherri vandaag at.
Het was ook een te grote mond vol die naam natuurlijk...

Update 4-7-2021: ze eet ook Happy Cat Junior Ente

In het kader van 'Tijd voor een nieuwe uitdaging' stond er vanochtend kwartel op het menu. Geen gemalen geval maar een hele, compleet met veren en eieren (het ging om een 'afgedankte' kwartel uit de legindustrie).

Omdat een hele wel erg lastig was om een begin aan te maken, had ik de vleugels, poten en kop met nek eraf gehaald. Kennelijk waren de vleugels wel heel aantrekkelijk want Larry en Luba schoten daar gelijk op af. Maar... wel een beetje hard voor die kleine gebitjes. Daarom hebben ze daarna ook van de filet gegeten. Luba haalde het zelf van het karkasje, voor Larry moest ik er reepjes vanaf knippen.

En ondertussen was Cherri er met de nek met kop vandoor om die in een hoekje te verorberen. Van haar daarom geen filmpje, maar ze liet het zich zeker smaken!

Luba en de vleugel

Luba aan het hele karkas

Larry en de vleugel

Omdat het te warm is om trek te hebben moest er vandaag weer iets bedacht worden om de eetlust te stimuleren. Dat werd eendenhartjes. Het was een succes, ze aten met zijn drietjes het hele bordje in 10 minuten leeg! Luba at het ook graag, alleen daar heb ik geen filmpje van gemaakt.

Gisteren zijn de kittens van nest 23 geboren en omdat Doortje extreem veel stress had van zowel haar eigen kittens te moeten verzorgen als de rondsjezende Leisure Suits, ben ik vandaag gedwongen geweest om de huiskamerdeur waar Doortje en haar kittens vertoeven te sluiten. Doortje blijft nu eindelijk op het nest, maar ja de Leisure Suits komen nu wel wat te kort.

Als compensatie mochten ze vandaag voor het eerst naar buiten. En dat vonden ze wel wat! Larry bleek de meest nieuwsgierige die gelijk op onderzoek uit ging en zowel hij als Luba waren niet bang van de andere katten in de tuin die ze nog niet vaker hadden gezien. Cherri vond het allemaal nog een beetje spannend.

Na dit uitstapje werd er door Cherri en Larry lekker gesmuld van gesneden kippenhartjes en Luba had een muis. Hopelijk gaan ze nu weer goed aankomen, want ook voor hen waren het stressvolle dagen (al fungeerde Cherri als bevallingscoach en leek Doortje tijdens haar bevalling met haar aanwezigheid gerust te stellen).

Verder vandaag niet de gebruikelijke fotosessie, maar slechts enkele foto's van mijn mobieltje erbij in het fotoalbum. Dit omdat mijn spiegelreflexcamera ineens niets meer doet

Er bleek toch meer aan de hand, gisteren had Luba koorts en wilde niet eten, en vandaag is dit het geval met Larry. Luba lijkt gezien haar gewichtstoename weer aardig hersteld nadat ik haar gisteren koortsremmer heb gegeven. Dit heb ik vandaag ook met Larry gedaan dus ik hoop dat ook hij weer vlot op zal knappen.

Vooralsnog heeft hij alweer een muis op en speelt mee met de andere twee.

Of het de warmte was of het feit dat er logees over de vloer zijn geweest weet ik niet, maar in ieder geval hadden de kittens even een dipje in hun groeicurve. Larry had maandag in alle vroegte zelfs wat overgegeven.

Maar, Cherri werkt er hard aan om de curve weer te laten stijgen. Het braadhaantje dat voor de avond op het menu stond bevatte zoals hier in Duitsland standaard is, ook de 'Innereien'. Dat houdt in dat er in de buikholte een zakje zit met een strotje en nog wat organen. In dit geval was dat naast het strotje een lever en een maagje.
Terwijl Larry en Luba zich over het levertje ontfermenden, verorberde Cherri het maagje met als toetje nog even deze kippennek. Helemaal op heeft ze hem niet gekregen, maar toch zeker 1/3 kreeg ze er vanaf.

Toen ik vanochtend van achter mijn laptop eens opzij keek, zag ik tot mijn stomme verbazing Cherri enthousiast van een bord eten. Daar waar ze het tot nu toe pertinent weigerde, en ik inmiddels een paar dagen lang heel eigenwijs geen kleine plukjes vlees meer voor haar op een placemat neerlegde. Voor haar muizen in het kittencafé zijn er inmiddels 2 andere kapers op de kust, dus mevrouw begon af te vallen en had nu kennelijk toch wel echt honger.

Bij nadere inspectie bleek het te gaan om het bordje Animonda Carny Kitten Gevogelte cocktail.

Vanwege mijn drukke programma dit weekend om 6.00 uur op gestaan met het onzalige idee de wekelijkse fotosessie te doen. Het gelige ochtendlicht heeft roet in het eten gegooid en daarom vandaag maar enkele foto's aan de galerij toegevoegd. Ik zal morgen na mijn werk een nieuwe poging gaan wagen.
   *Dat is niet gelukt, ik kwakkel met een buikgriepje.

Vanochtend kwamen de mensen voor Cherri, en vanmiddag die voor Luba. Het was een drukke dag voor ze, en ze zijn nu dan ook gesloopt.

Alle drie de kittens zijn nu definitief besproken. En alle drie verhuizen ze naar een adres waar al een Moeshoekje woont.
Cherri zal bij Babetje van de Moeshoek gaan wonen. Larry bij Rosie van de Moeshoek (Doortje) en Luba bij King Edward van de Moeshoek (Cooper).

Gisteren was het de grote dag, de kittens gingen voor het eerst op stap namelijk naar de dierenarts. Tijd voor hun eerste inenting en chip. Mama Tic Tac ging met ze mee om ze steun te geven. Het was bloedverziekend heet in de auto en de airco slaagde er niet in om de temperatuur echt veel omlaag te krijgen. Gelukkig was het een kort ritje van nog geen kwartier. Cherri liet aanvankelijk even van zich horen maar dat was heel vlot voorbij.

De dierenarts en haar assistente waren gecharmeerd van de kittens maar toch wel van Luba in het bijzonder. Vooral over de rode ringen in haar staart verbaasden ze zich en haar ondeugende blik.
Ze zijn alle drie goedgekeurd, ingeënt en gechipt.

Op de terugweg hadden ze heel wat meer praatjes en probeerden uit of ze via de bovenkant van de reisbench konden uitbreken.

Thuis aangekomen kon dan eindelijk hun Surefeed in gebruik genomen worden. Het ding registreerde de dames keurig maar hoe ik ook met Larry manouvreerde, zelfs onder het poortje doorgehaald maar niets mocht baten, het luikje ging alleen open als één van de zusjes toevallig ook langs liep.
En wat bleek... Larry zijn chip lag in de reisbench. Hij was hem verloren! Kennelijk hing het ding bij de controle nog in zijn vacht want de chipreader van de dierenarts registreerde zijn chip op dat moment wel.

Dinsdag gaan we een nieuwe poging wagen en mag hij zonder mama en zijn zusjes op stap.

Zoals in het vorige blogje is te zien zijn de Animonda brokken die ik hier heb niet bepaald klein. En dus precies iets voor Luba Ook heeft ze van de Royal Canin Sensible van Doortje gegeten.
Nog een paar dagen en dan zal ze wanneer ze wil kunnen mee eten uit de Surefeeds van de volwassenen, aangezien ze dan gechipt zullen zijn.

Maar niet alleen Luba deed me verbazen. Cherri at vanochtend blikvoer! Smilla gevogeltepannetje met gevogelteharten.

Vandaag was de dag dat Larry opnieuw gechipt werd. Dit keer werd er daarna nog grondiger gecontroleerd of hij wel goed onder de huid was blijven zitten, en dat was het geval want bij thuiskomst lukte het hem om het luikje van de Surefeed te openen. Ik moest een nieuw paspoortje voor hem aanschaffen, de kosten van de chip en het plaatsen ervan nam de dierenarts voor haar rekening. Alles is dus netjes volgens de regels geregeld!

Hij was wel een klein beetje zielig aanvankelijk, zo alleen in zijn reismandje. Maar als troost kreeg hij van de dierenarts een beetje Nutriplus gel en prompt was hij zijn zieligheid vergeten en wandelde er daarna met zijn staartje in de lucht rond.

Ik heb altijd een grote focus op eten gehad. Dit betreft mijn eigen eten (en dat is me af te zien) maar niet in de laatste plaats dat van de katten.
Het afgelopen jaar is de focus van overwegend vers vlees wat verschoven naar overwegend brok (Farmina N&D Herring and Orange). Ondanks dat dit een graanvrije brok betreft, werden de katten er toch wel erg dik op en mijn portemonnee steeds dunner. Met als gevolg dat ik 2 maanden terug weer terug greep naar mijn oude vertrouwde brok, Animonda vom Feinsten mit Forelle en deze meng met de Farmina. Helemaal tevreden was ik nog niet, want hoe dan ook blijf je het met brokken vrij dominant ruiken wanneer er eentje een grote boodschap in de kattenbak heeft gelegd.

Maar het eetgedrag van de Leisure Suits heeft wederom voor een omslag in mijn voergewoontes gezorgd. Zij weigeren om brokken te eten. Enkel Luba wil als je het als een snoepje voor haar neus legt wel eens een Trovet RRD brokje eten, maar daar is alles dan ook mee gezegd.
En dus staat er weer als vanouds altijd vers vlees voor iedereen, plus een bord met doodgewone Animonda Carny. Ik was even vergeten wat voor een logistieke acties dit vergt (heeeeeeeel veel vriesruimte nodig, bestellingen tijdig inplannen, wekelijks twee uur dagporties samenstellen en dagelijks een berg afwas). Maar eerlijk is eerlijk, amper kattenbakgeur meer in huis.

Nu ik weer zo met voeding bezig ben, vond ik het wel passend om ook weer een pagina per kitten te maken met dat wat het graag eet. Dit zal een voortdurende veranderend document zijn, aangezien de smaak van de kittens zich (hopelijk) steeds verder ontwikkelt. Wanneer je bovenaan deze pagina op de naam van het kitten klikt, zal je naar de betreffende pagina worden geleid.

Toen ik zo bezig was bedacht ik me dat Cherri eigenlijk best wel heel veel lust, het is alleen dat ze niets op een standaad manier wil doen. Je moet haar eerst aanmoedigen en liefst zelfs wat in haar bekje stoppen voor ze bedenkt dat ze misschien toch wel wil eten, en ze eet het daarbij enkel maar van een placemat. Niet van een schoteltje of schaaltje. De andere twee schuiven gewoon aan het grote bord aan wanneer ze honger hebben.

Wat is een socialisatieperiode?
Volgens wetenschappers van de Universiteit van Utrecht is dat "...een zogenaamd gevoelige periode in het leven van het jonge dier waarin het dier zeer snel en efficiënt informatie kan en moet opnemen uit de leefomgeving om later op normale wijze soortspecifiek gedrag te kunnen vertonen en om soortspecifieke interacties te kunnen aangaan met zijn leefomgeving; tevens om normaal te kunnen reageren op de in de omgeving optredende gebeurtenissen."

De eerste socialisatieperiode bij katten is gedefinieerd tussen de leeftijd van 2 en 7 weken, zelf hou ik eerder 3-7 weken aan. Dit is de fase waarin kittens doorgaans nog niet bang zijn voor dingen en daarmee een belangrijke fase om zoveel mogelijk dingen te leren kennen. Mede afhankelijk van hoe hun moeder met deze dingen omgaat, zullen zij daar ook zo mee om gaan. Voor de Fabeltjes van maart vorig jaar en de Leisure Suits dus best wel een dingetje, aangezien ze in deze fase naast mij heel weinig andere mensen hebben gezien. Voor de Fabeltjes pakte dit gelukkig heel goed uit, en voor de Leisure Suits lijkt dit ook het geval (maar een man hebben ze nog nooit gezien tot nu toe ).

Al wordt een tweede socialisatie bij katten niet door literatuur ondersteund, ik ga er toch vanuit dat deze bestaat. En wel ingaand rond de zevende levensweek, waarin je heel duidelijk zaken als angst en agressie ziet voorkomen. Tot hoe lang deze periode duurt heb ik zelf geen harde definitie voor. Vaak wordt gesteld tot 18 weken. Er valt dus over te twisten of het kitten dan juist ruim vóór de leeftijd van 16 weken zou moeten verhuizen (het moet immers ook nog goed leren omgaan met alle in het nieuwe huishouden aanwezige omstandigheden) of juist erna, wanneer je stelt dat er bij de fokker thuis aan alle mogelijke omstandigheden en huisregels gewend kan worden door het kitten.

Voor wie nog wakker is: vanaf hier gaat het weer over hoe ik het doe.
Bij mij is het al snel duidelijk. Ik kan het kitten hier in mijn omgeving niet alles bieden om een volledige socialisatie te kunnen bewerkstelligen. Er wonen hier geen kleine kinderen, geen mannen, geen honden, ik heb geen TV, ik reis niet met mijn katten in een mand achterop de fiets of in de bus naar de dierenarts, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Mijn voorkeur gaat er daarom naar uit het kitten te laten verhuizen zodra dit volgens de regels van overheid en vereniging is toegestaan en minimaal een week na de laatste vaccinatie.

Zoals je hieronder ziet, ben ik hier al druk bezig met het afleren van ongewenst gedrag. Larry (maar niet alleen hij) heeft ineens uitgevonden dat hij mijn hand kan grijpen met tandjes en nagels. Heel schattig als ze 7 weken zijn, maar minder schattig als ze een jaar zijn. Gelukkig hebben alle drie een heel zacht karakter en volstaat het om te corrigeren door te laten merken dat het mij pijn doet.

Vooral Larry en Luba blinken uit in met hun pootjes slaan

Het is eindelijk weer mogelijk om vanuit Nederland hier te komen zonder op Corona te hoeven testen (grensverkeer dat binnen 24 uur weer terug de grens over gaat). En daar hebben we van geprofiteerd dit weekend. Larry ontving zijn mensen voor de eerste maal. Tot mijn verrassing stortte hij zich op een gegeven moment languit bij dochter op schoot om daar heerlijk te gaan liggen. Volgens mij was er wel een klik

Verder kwamen 'oma' Colinda en 'tante' Kittie op bezoek om het nageslacht te bewonderen, en de kittens zijn verwend met nieuw speelgoed en wat lekkers. En ikzelf met een heerlijke lunch inclusief rosé. Daarbij ook nog getracteerd op de zon, wat een heerlijk weekend!

Het verse vlees dat ik hier voer, bestel ik meestal in diepgevroren worsten van een kilo. Met een grote groep katten als die van mij is dat voordeliger. Eens in de week laat ik een aantal rollen licht ontdooien en snij ze in porties. Kant en klaar met de velletjes er al af in pedaalemmerzakken, terug de vriezer in. Elke dag haal ik dan een paar schijven eruit om in de koelkast te ontdooien voor de volgende dag. Ik pak op goed geluk want welke schijf van welke soort is, dat weet ik dan allang niet meer.

Normaal gesproken is dat ook niet van belang. Tenzij je een heeeeeeel kieskeurig klein kitten genaamd Cherri Tart onder je dak hebt wonen. Want was was nou die smaak waar ze zondag spontaan van at?

Na de afgelopen dagen werkelijk van alles te hebben voorgeschoteld en er steeds een klein roze neusje werd opgetrokken, bleef er nog 1 zak over. Namelijk die met Naturis Lam die ik voor Rosanne de hond van mijn moeder in porties had gesneden en kennelijk per ongeluk eentje van gepakt had zondag. Vandaag op het aanrecht een schijf ontdooid en brrr er zitten echt stukken pens in.
Vervolgens Cherri voorgezet en ze viel er op aan alsof ze al die dagen niets gegeten had!

OK Rosanne, die rollen lam gaan dus aan jouw neus voorbij en ik plaats maar alvast een bestelling bij Gropet

Vandaag zijn Luba en Cherri begonnen aan de stoutere dingen in hun reportoire: ze blijven oncorrigeerbaar de kabels van mijn toetsenbord en muis te grazen nemen met hun vlijmscherpe kittentandjes.

Het advies voor de aanstaande eigenaren van hen is dringend: maak gebruik van draadloze invoerapparaten of een laptop of tablet. En ikzelf denk dat ik maar alvast een nieuw setje via Amazon laat komen...

...als het maar lekker genoeg is. Gekookte pangasiusfilet.

Wat schetste mijn verbazing toen ik een bord met Naturis vers vlees neerzette: Cherri kwam gelijk aangelopen en schoof aan om mee te eten. OK, ze zit er nog bij of het bord haar elk moment kan aanvallen en ze pakt steeds een bek vol om vervolgens naast het bord op de grond te leggen en daar op te etenm, maar ze eet zelfstandig en daar gaat het om!

Vandaag stond er KB Mix Konijn op het menu. Gemalen vers vlees (het hele konijn) waar de volwassenen dol op zijn. Maar, konijnenbotten zijn best scherp dus de kittens kregen het niet voorgeschoteld voordat ik met mijn vingers alle scherpe stukjes eruit had gevist. Larry vond het heerlijk, Cherri rende er hard van weg (zoals van alles helaas) en Luba haalde haar neusje er voor op.

Toen bedacht ik me dat ik nog een zak Trovet RRD had staan, een hypoallergene brok met enkel konijn als dierlijke eiwitbron. Het is een licht verteerbare brok en voor mijn oude Mijntje dus heel geschikt. Maar ook voor kittens!
Vol verwachting legde ik wat brokjes voor Larry neer, nou hij keek me aan of ik van de maan kwam. DAT ging hij toch echt niet eten. Kennelijk had het in zijn beleving weinig te maken met konijn, en misschien heeft hij ook wel gelijk want rijst is het grootste bestanddeel van deze brok.

Vervolgens toch Luba maar geprobeerd en tot mijn verbazing at ze 6 brokjes achter elkaar op! Cherri zag er uiteraard weer een poging van mij in om haar te vergiftigen.

Er staat nu een schaaltje van deze brokken in het kittencafé, hopelijk gaat Luba er gebruik van maken.

Cherri had vandaag niet zo'n zin in een muis als lunch, dus ging haar broer Larry er mee aan de haal. Hij leek er aanvankelijk alleen speelgoed in te zien.

Tot ineens de oerkat in hem naar boven kwam en hij de muis met huis en haar verslond. Een hond zou er jaloers op worden hoe hij een te groot stuk wist terug te halen om er doodleuk verder op te kauwen

Altijd grappig hoe elke kat weer zijn of haar eigen kattenbak voorkeuren heeft, of ze nou groot of klein zijn.

Cherri heeft een duidelijke voorkeur voor het kleinste kittenkattenbakje met vulling van papierkorrels (BreederCelect)
Larry is groot fan van het grotere kittenkattenbakje met plantaardige vulling (Catsan Natural)
Luba doet niet meer aan kittenkattenbakjes, zij klautert in de kattenbak met kap en plantaardige vulling (Catsan Natural)

Of het zo zal blijven is natuurlijk maar de vraag. Binnenkort zijn de papieren korrels op en wordt het kleinste kittenkattenbakje vervangen door een open bak van het PeeWee systeem (maar dan wel met PremiumSpan Champ houtkorrels, aangezien ik allergisch ben voor de originele PeeWee korrels).
En zodra de kittens het aandurven om door het hele huis te lopen, zullen ze daar kattenbakken met ecologische vulling van de DM drogist aantreffen.

Na enkele dagen zorgelijk weinig aan te zijn gekomen omdat mevrouw enkel wat nipt aan alle vast voer wat ik haar aanbied, heb ik mijn geheime wapen uit de kast gerukt: een muis. En ja, ze twijfelde geen moment en viel er op aan. Binnen een halve minuut had ze haar muis verorberd.

Er zijn hier twee volhouders: ikzelf en Cherri. Cherri blijft weigeren om uit zichzelf voer te eten. En dat is te zien aan de groei van gisteren toen ik een dag van huis was. Die groei was er dus niet. Toen ik weer thuis kwam bleek ze 10 gram af te zijn gevallen dus dat werd voor mij ook vannacht een verplichte beurt bijvoeren met een lepeltje.
Ik had me zo voorgenomen om dat niet te gaan doen, maar ja ik kan er niet tegen als ik cijfers in de min in de gewichtstabel zie. Dan duurt het nog maar wat langer voor ze zelfstandig eet.

Vanochtend stond er een fout Gourmetje Gold met smeltende kern op het menu en na 1 lepeltje voorgehouden te hebben wilde ze dat dan wel verder van het schoteltje slobberen.

Ook met het kattenbakgedrag is Cherri niet de snelste. Plassen op de bak vindt ze OK, poepen nog niet. Ik ga vandaag een bak bijplaatsen met het fijne ekologische grit dat ik voor de volwassenen ook gebruik. Waarom ik dat nog niet eerder had gedaan is omdat het enorm uitloopt en ik daar in de huiskamer eigenlijk niet zo'n zin in had.

Dit teruglezende zie ik dat er maar één echte volhouder in ons gezelschap is en dat is met stip Cherri

Na Luba twee keer onder de bedbank weg te hebben gehaald en het bakje compleet verschoond te hebben, beviel het mevrouw toch en ging ze uit zichzelf op het bakje. Met resultaat

Gisteren heb ik de planken weggehaald en vanaf toen mochten ze officieel vrij door woonkamer en keuken. Ze ontsnapten al steeds via bank en bedbank, dus was het wat dat betreft tijd om ze die vrijheid te geven. Maar, al dat geren (met staartjes als antennes in de lucht) heeft wel gezorgd voor weinig toename in gewicht.
Ik zal vaker als een politieagent naast een bord natvoer moeten gaan zitten, want de brokjes in het kittencafé zijn nog onaangeroerd en de volwassenen ontfermen zich maar al te graag over hun natvoer. Bintje haalt met zijn lange armen alle schoteltjes die in het kittencafé staan naar voren als gevolg waarvan de ingang geblokkeerd wordt en het schoteltje door hem leeg gehengeld wordt.
Larry en Luba eten al wel zelfstandig van een schoteltje, bij Cherri moet je het nog op een lepeltje voor haar neus houden.

Omdat ik gelijk ook een drolletje onder de bedbank weg kon vissen, heb ik een groter kittenkattenbakje bijgeplaatst in de kamer. Om 9.40 uur vanochtend, om precies te zijn.

Zucht....

Ik kon niet kiezen welk filmpje te plaatsen, dus dan maar alle drie.

Wat kan er in een week tijd toch veel veranderen. Van kittens die nog niet eens uit hun mand kwamen tot kittens die maar uit hun afgescheiden stukje blijven klimmen. Cherri is nog steeds de meest behoudene van het stel, zij is geen fan van nieuwe dingen en kijkt eerst de kat uit de boom. Behalve wanneer het gaat om klimmen, daarmee was zij de eerste.

Larry en Luba zijn al voorzichtig begonnen met het eten van natvoer (Animonda Carny en Royal Canin Babymousse), Cherri moet daar helemaal niets van weten en houdt het nog gewoon bij de melk van mama. En zolang die nog rijkelijk stroomt, is dat ook geen probleem.

Omdat het eten bij de kittens natuurlijk veel lekkerder is dan op het bord van de volwassenen (al gaat het letterlijk om hetzelfde blik), heb ik toch maar weer het 'kittencafé' in ere hersteld en daar heel optimistich een schaaltje brokjes in gezet.
Uiteraard wordt daar nog geen gebruik van gemaakt.

Mama Tic Tac is nog steeds een zeer relaxte moeder. Ook als de kittens weer eens overal en nergens lopen, roept en prrrt ze gewoon een paar keer en zo komt het stel meestal weer snel samen. Voor de tijd dat dit nog mag duren

Als je de dag ervoor steeds uit het afgescheiden stukje voor de bench breekt dan ben je niet zoveel aangekomen.

Dat overkwam vooral Larry maar ook Luba. En dus hadden ze vandaag echte honger. Aangezien lekkers als Royal Canin Baby mousse gelijk door de volwassenen wordt opgegeten, stond er vandaag Animonda Carny met heet water gemengd op het menu. En dat lieten Larry en Luba zich smaken! Larry had zijn buikje al vol toen ik op het idee kwam om te filmen, daarom alleen Luba in beeld.

De karakters zien zich ook duidelijker aan het onderscheiden nu. Cherri is behouden en wat voorzichtiger, die zou nooit uit zichzelf van het dekentje af gaan. Luba zonder schroom en Larry klimt zelfs over de afscheiding heen. Een ventje met een zacht karakter maar tegelijkertijd een echte rode dondersteen!

En daarna moet je natuurlijk uitbuiken. En Cherri lekker samen met oppasmoeder Trulla in de bench.

Oudoom Fancy vindt duidelijk dat Tic Tac haar kleintjes te veel alleen laat en neemt haar rol tijdelijk waar.

Vandaag was het de beurt aan Luba om 1 dichtgeplakt oogje te hebben. Larry is inmiddels genezen en heeft zijn zusje gelukkig niet verteld dat hij het zalven maar niets vond. Luba laat het prima toe.

Ondertussen is het trio begonnen met ravotten. In de mand nog uiteraard.

De kittens slapen, drinken, slapen, drinken enz. Ze groeien goed, ondanks dat Larry gisteren een dichtgeplakt linker oogje had en ik dat momenteel 3 keer per dag zalf. Je kan het nog iets zien, het oogje is nog wat 'kleiner' dan het rechteroogje.

Ze vinden de veiligheid van hun mandje nog prima, al hangen ze geregeld over de rand te kijken. Maar eruit gaan, daar hebben ze nog totaal geen behoefte aan.

Wanneer ik foto's maak zet ik ze op de bank en aangezien het daar een stuk lichter is dan in de bench, vinden ze dat nog best spannend. Maar bij de eerste beste kik die ze geven, komt oma Sweetie aangesneld en poetst en stelt gerust

Hier wat praktische regels met betrekking tot Corona, voor het brengen van een bezoekje aan cattery van de Moeshoek (Grafschaft Bentheim, Niedersachsen).

Gezond?
Zodra ik enige verschijnselen die lijken op Corona bij mijzelf bemerk, bel ik de afspraak voor het kittenbezoek af. Ik vertrouw erop dat u dit ook zal doen in uw geval.

Testverplichting
Grensoverschrijding vanuit Nederland en België mag enkel met bewijs van een negatieve coronatest niet ouder dan 48 uur. Zelftesten en testen van de GGD worden niet als geldig bewijs gezien.

Aantal personen dat tegelijkertijd op bezoek mag komen
Er mag maximaal één persoon per dag bij mij op bezoek komen.

1,5 meter
De anderhalve meter afstand houden tot personen die niet tot je eigen huishouden behoren geldt ook in Duitsland. Ook bij mij in huis/tuin. Dit is in principe mogelijk binnen de ruimte van mijn huis als we er allemaal een beetje rekening mee houden. Verder beschik ik over een apart gastentoilet dat na elk (kitten)bezoek wordt gereinigd en voorzien van een schone handdoek.

Mondkapje
Hier in Duitsland is het dragen van een mondkapje in de openbare ruimte wel verplicht. De brandstof is hier goedkoop, de meeste pompen zijn onbemand. Je betaalt met je pas of met contant geld aan een zuil vooraf. In de praktijk zet niemand bij het tanken een mondkapje op. Dit geldt echter niet voor shops bij tankstations waar je moet afrekenen, of in de openbare toiletten.
Formeel gesproken zou je ook bij mij in huis mondkapje moeten dragen. Persoonlijk sta ik hier niet op, aangezien het bij mij binnen mogelijk is om de 1,5 meter afstand te handhaven. Ik respecteer in deze echter wel de wensen van het kittenbezoek, en daarom stemmen we voorafgaand aan de afspraak af of we mondkapjes in huis zullen dragen of niet.

Auto
In de auto is het enkel verplicht om een mondkapje te dragen, als er personen uit verschillende huishoudens in reizen. Er is geen maximum aantal personen per auto gesteld.

Cafetaria en andere eetgelegen
Wil je na afloop van het bezoek nog een hapje eten in een lokale Imbiss? Helaas, kan niet meer. Enkel nog af te halen.

Avondklok
Er geldt een avondklok van 22.00 tot 5.00 uur.

Gisteren in de loop van de dag ging ook het tweede oog van Luba open en vanochtend was zij degene die weinig bleek aangekomen. Larry weer een toename als vanouds. Ik maak me er dus maar geen zorgen over, een keer een dipje in de groei kan geen kwaad.

Er wordt goed aan gewerkt om ook morgen weer nette gewichten te hebben.

De Leisure Suits zijn inmiddels anderhalve week oud en de oogjes zijn zich aan het openen. Cherri kijkt al een paar dagen helder de wereld in (en roept mama reeds van verre), Larry sinds vandaag door half geopende oogjes een Luba kiest ervoor om het 1 voor 1 te doen en kijkt alleen nog maar met het oog in haar donkere streep naar alles wat de wereld te bieden heeft.

Larry was vanochtend niet zo heel goed aangekomen, dus dat hou ik even in de gaten of het enkel alleen van de indrukken komt doordat hij nu kan zien, of dat er wat anders aan de hand is. Van bijvoeden is hij vooralsnog niet gecharmeerd dus zal hij het toch bij mama moeten halen. Voor zover je daar nu al wat van kan zetten, lijkt hij het meest rustige kitten van de drie. In de dames zit iets meer pit. Cherri is vrij vocaal en Luba is eentje die weet wat ze wil en daar niet makkelijk vanaf is te brengen.

Het rood op het lijf van Luba begint steeds mooier door te komen. Als robijnen springen ze als het waren uit haar vacht. Daar waar de zilverrode lapjes van Cherri meer als lichte vlekjes in de maneschijn lijken.

Ondertussen is het aantal coronabesmettingen in de regio wat minder betoverend en al dagenlang ruim boven de 100 per 100.000 inwoners. Maar, de Bundestag heeft de noodremverordening nog niet goedgekeurd, met name om de avondklok is veel te doen. Het blijft natuurlijk een enorme beroving van de vrijheid van mensen.
Dit betekent dat ook dat er nog steeds maximaal 2 personen op bezoek mogen komen. Zij het dan na digitale melding bij de rijksoverheid, en met officieel bewijs (opgesteld in het Engels of Duits) van negatieve coronatest die minder dan 48 uur oud is. Helaas een dure zaak in Nederland,de prijs varieert van 69 tot 125 euro per persoon. De testplicht geldt hier vooralsnog tot 15 mei 2021.

Het gaat heel erg goed met mama Tic Tac en de kleintjes. Ze groeien meer dan voorspoedig en zijn tevreden. Al laten ze vandaag voor het eerst horen dat ze dingen willen. Die kleine piepjes zijn altijd zo schattig, vind ik. Of een verontwaardigde kreet als mama weer eens bovenop eentje gaat liggen nadat ze weer terugkeert op het nest. Met de naduk op OP .

Op deze video kan je goed zien dat ook Larry zilver is. Hij heeft als het ware een soort van wit slaapmasker op. Dit is geen echt wit, maar ontkleuring van de haren door de zilverfactor. Zijn wit zit alleen op zijn borst/buik en aan zijn achterpoten.

Ook Cherri heeft dit masker, maar doordat zij een witte bles heeft zie je dat minder goed. Maar voor wie goed kijkt, is te zien dat het rood op haar gezichtje veel 'valer' is dan bijvoorbeeld het rood van de kopvlek van Luba. Ook dat is de invloed van de zilverfactor. Omdat zij effen is, wordt dit zilver geen zilver genoemd maar smoke (vraag me niet waarom).

Ondertussen neemt het aantal Corona besmettingen in deze regio helaas ook toe en is vandaag de magische grens van 100 gevallen per 100.000 inwoners overschreden (jaja, 100,6 maar dat is ook boven de honderd). Wanneer dit getal in totaal 3 dagen aaneengesloten boven de 100 ligt, worden de coronamaatregelen verder verscherpt. Dat houdt in dat nu dreigt dat er o.a. nog maar maximaal 1 persoon per dag op bezoek mag komen (met negatieve testuitslag wanneer uit Nederland afkomstig) en de avondklok weer wordt ingevoerd (van 21.00 tot 5 uur). Het gaat zo steeds lastiger worden om op kittenbezoek te komen . Hopelijk dat het er over een week of drie weer wat positiever uit zal zien...

Toen ik de laatste zaken voor mijn werk afrondde bleek Tic Tac stiekem in de iglo van Frutti te zijn gekropen en de eerste weeën hadden zich aangediend. Om haar al barende uit die iglo te trekken leek me geen goed idee, dus maar gewoon laten gaan en de iglo staat ondertussen in de Biotex

Om 12.40 uur werd het eerste kitten geboren. Een prachtig zwart smoke schildpadje met wit Zij heeft de naam Cherri Tart gekregen. De nageboorte liet nog een tijd op zich wachten maar gelukkig na 18 minuten kwam hij dan toch.

Tijd om moeder en dochter over te hevelen in een mand in de bench, daar waar ik de bevalling eigenlijk gepland had. Dat liet ze gelukkig redelijk makkelijk over zich heen komen.

Om 14.05 uur meldde zich nummer 2: een rood zilver gestreept katertje. Hij was vastbesloten om een tepel te bereiken en net toen ik het te eng begon te vinden met die trekkracht op zijn navel, kwam de nageboorte gelukkig naar buiten.

Toen volgde er een lange periode van rust. Ik meende toch echt nog hoog onder de ribbenkast een bewegende bobbel te voelen, maar na een paar uur was die beweging ook wel. Had ik me misschien vergist?

Maar nee, om 21.40 uur begon Tic Tac opnieuw weeën te krijgen. Om de 7-10 minuten een paar stevige weeën. Om 23 uur begon ik me toch zorgen te maken en belde de dierenarts. Ik werd doorverwezen naar de dienstdoende dierenarts een paar dorpen verderop.

Gelijk bleek het gemak van een poes die in een mand is bevallen (normaal gesproken leg ik alleen dekens neer in de bench) dus ik kon het geheel optillen en in een grote reismand zetten. Op naar Neuenhaus.
Bij Veldhausen moest ik hoog op de rem voor een ree en even later hoorde ik gepiep. Ik dacht dat Tic Tac door de schok op een kitten was gaan zitten. Eenmaal na een zoektoch door een wegversperring bij de dierenarts aangekomen bleek dat onderweg kitten nummer 3 geboren was. Een schitterende zwart schildpad met wit, met een aftekening op haar kopje dat me gelijk aan de Borg uit Startrek deed denken.

Het bleef dus bij een korte check van Tic Tac en de kittens en na wat gelach over en weer en een schappelijke vergoeding voor het feit dat de man uit zijn bed was gebeld, vertrok ik met het stel weer naar huis.

Volgende keer bij aanhoudende weeën ga ik geloof ik eerst maar gewoon een blokje om rijden...

Tic Tac is zwanger! Naar haar eigen mening is ze de Farmina N&D Ocean niet goed genoeg meer voor haar, dus haar rantsoen muizen is inmiddels uitgebreid naar 5 stuks per dag. En nog vindt ze dat te weinig. Gelukkig weet ze goed om te gaan met de Surefeed van Doortje en snoept heerlijk mee van de Royal Canin

Voor Tic Tac was ik aangewezen op een dekking buiten de cattery, aangezien al mijn eigen katers te nauw verwant aan haar zijn. Toen mijn vriendin Colinda vorig jaar met haar katten door een renovatie voor een korte periode bij mij in huis verbleef, leerde ik een kant van haar kater Silva kennen waar ik helemaal verliefd op werd. Dit was doorslaggevend in de keuze voor hem als match met Tic Tac.

Aangezien zowel Tic Tac als Silva geen buitenproportioneel grote Noren zijn, verwacht ik dat hun kittens tot medium sized Noren uit zullen groeien (al zijn de wegen van moeder Natuur soms onvoorspelbaar en is dit geen wet van meden en perzen).