7 januari 2012 - 8 februari 2012

We hadden een dag nodig om zover te geraken dat het lukte om dit op te schrijven. Want wat we vandaag over Floortje te vertellen hebben, is zo intens verdrietig.

Floortje had een wat moeilijke start, waardoor we haar van het begin af aan af en toe wat hebben moeten bijflessen. Niets mis mee, vele kittens zijn zo gestart en uitgroeid tot grote gezonde volwassen katten. Ook Floortje groeide voorspoedig en at toen ze oud genoeg was om vast voer te eten, nog meer Carnibest dan de anderen. Een vrolijk en lief kitten, dat net als de anderen graag speelde en spinde als je haar optilde en knuffelde.

Maar tussen de derde en de vierde levensweek werden de verschillen tussen Floortje en haar nestgenootjes met de dag groter. Daar waar die steeds mobieler werden en vrolijk in het rond hobbelden, bleef Floortje achter.

Aanvankelijk waren we geneigd om het te schuiven op dat ze een beetje achter liep in haar ontwikkeling, maar toen ze vier weken oud waren konden we er niet meer omheen: dit was meer dan een beetje achterblijven met lopen. Floortje sleepte zich aan haar voorpootjes voort en gebruikte haar achterpootjes nauwelijks, ondanks dat ze er wel veel spierkracht in had. In de hoop dat ze met therapie meer controle over haar pootjes zou krijgen, ben ik oefeningetjes met haar gaan doen, maar de enige winst die ze daarmee behaalde is dat ze op kon zitten. Haar achterpootjes leken niet echt onder controle en bewogen als het ware in slow motion en zodra je haar niet meer ondersteunde, klapte haar achterlijfje zijwaarts om.

In overleg met haar toekomstige eigenaren besloten we dat ze niet naar hen zou gaan verhuizen wanneer ze daar oud genoeg voor zou zijn. Floortje zou namelijk naar een cattery verhuizen, maar al zou het goed gaan komen met haar, een poes die als kitten een dusdanige achterstand had, is in onze ogen geen goede keuze om mee te gaan fokken. En uiteraard werd die mening gedeeld, al waren ook zij er verdrietig onder dat het met Floortje niet ging zoals het zou moeten.

Gisteren hadden we een afspraak bij onze dierenarts in Nederland waar veel vertrouwen in hebben. En daar kwam geen goed nieuws.

Er was niets afwijkends te voelen aan rug, heupjes of pootjes, dus hebben we röntgenfoto's laten nemen. Een beetje meer dan standaard, maar ik wilde heel zeker weten dat er een juiste diagnose zou komen en ik wilde het zelf ook kunnen zien, als er iets waar te nemen zou zijn op de foto's.
Helaas was er wat waar te nemen, in de rug van Floortje bleek een werveltje scheef te zitten.

De dierenarts vertelde dat dit het beeld bevestigde van het geen controle hebben over de achterpoten, want zoiets heeft gevolgen voor de zenuwbanen die door het ruggenmerg lopen. En de foto maakte daarmee duidelijk dat Floortje nooit haar achterpoten zou kunnen gaan gebruiken, ondanks dat ze er wel onwillekeurige bewegingen mee kon maken.

Rob en ik hadden van te voren alles al doorgesproken, en dit was iets waarvan we zelf al hadden gezegd dat een kat dan geen katwaardig leven zal kunnen hebben. Niet kunnen lopen, niet op de bak kunnen, enz enz.

We hebben haar daarom gistermiddag laten inslapen.
Onze lieve vrolijke Floortje, verder zo gezond, we zijn er kapot van.