Zoals in de spelregels is te lezen, worden kittens uit cattery van de Moeshoek in principe enkel als liefhebbersdier verkocht. Niet als fokdier.
Ik besef me dat dit vragen op kan roepen: zijn de ouderdieren soms niet gezond? Ben ik misschien bang dat er financieel geprofiteerd gaat worden van dure door mij aangeschafte lijnen? De daadwerkelijke redenen zijn, zonder al te breed uit te wijden, o.a. de volgende.
Diversiteit van de genenpool
Om het ras gezond te houden, is het van belang dat er een grote verscheidenheid aan genen in het ras is vertegenwoordigd. Dit wordt bereikt door zoveel mogelijk verschillende dieren voor de fok in te zetten. Hoe meer dieren uit dezelfde ouders voor de fok worden gebruikt, des te meer van dezelfde genen zullen er in het ras worden vertegenwoordigd.
Om deze reden verkoop ik een zeer beperkt aantal kittens in de fok.
Risico op ongeholpen doorplaatsing
Ik verkoop mijn kittens met een contract. Daarin staan wat afspraken vastgelegd tussen mij als verkoper en de nieuwe eigenaren van het kitten als koper, ook met betrekking tot het fokken als het om een fokdier gaat. Afspraken die in mijn ogen meehelpen aan het welzijn van de poes en haar kittens, en in het belang van het ras.
Maar daarnaast moet ik er op kunnen vertrouwen dat nieuwe eigenaar het dier niet ongeholpen aan een ander persoon doorverkoopt. De afspraken die zijn gemaakt in het contract (zoals niet meer dan 3 nestjes in 2 jaar, en fokken met stamboom) zijn namelijk afspraken tussen mij en de koper. Als de kat wordt doorverkocht en deze wordt ontklauwd, krijgt 3 nestjes per jaar zonder stamboom etc. dan kan ik daar juridisch gezien niets tegen beginnen.
Om die reden verkoop ik áls ik al een kitten verkoop aan mensen met de intentie om er mee te gaan fokken, enkel aan mensen die ik zeer goed ken.
Het houden van een dekkater - geen sinecure
Als het gaat om de verkoop van een katerkitten voor de fok ben ik nog veel kritischer. Een ongeholpen kater gaat doorgaans markeren (sproeien), met als gevolg een vaak ondraaglijke stank in huis. Om die reden is het bijna altijd noodzakelijk om een dekkater in een apart verblijf te houden. Niet alle katers zijn geschikt hiervoor. Een kater die zeer aan de mens hangt, verpietert wanneer hij apart wordt gehouden.
Daarbij is het zeker voor de Noorse boskat van belang dat hij een maatje heeft waar hij zijn verblijf mee deelt. In gelukkige gevallen kan dat een andere kater zijn, maar doorgaans verdragen die elkaar niet en kan hij enkel samen met een castraat. Maar het gros van de castraten zit niet te wachten op een leven samen met een ongeholpen kater in een apart verblijf.
Een ongeholpen kater kan last van hormonen hebben, en laat vaak van zich horen. Niet leuk in een woonwijk, over de stank van het sproeien nog maar te zwijgen. Daarbij valt hij vaak drastisch af en vergt het verantwoord houden van een dekkater maatregelen als tijdige castratie of periodiek een suprelorin implantaat laten zetten.
Al met al vraagt de huisvesting van een dekkater nogal wat. En durf ik er niet zomaar op te vertrouwen dat een kittenkoper zich dit voldoende realiseert en de dekkater de meest optimale leefomstandigheden kan bieden.