Geboren op 26.6.2021
ouders: Marivon Benjamin (Benjamin) en Do-Re-Me Fra Jegere Drøm (Doortje)

En ook de zusjes Polly en Sybil zijn verhuisd. De reis leidde vandaag naar Santpoort-Noord. Ze hadden duidelijk steun aan elkaar want waren best ontspannen onderweg.

Eenmaal aangekomen in hun nieuwe huis gingen ze verrassend snel alles verkennen, zelfs boven. Ze werden dan ook met groot enthousiasme en veel liefde door één van de zoons ontvangen. Wat wil je nog meer, ik denk dat de twee dames er heel snel gewend zullen zijn. Veel geluk Polly en Sybil!

Basil was de eerste die het nest verliet. Hij werd uitgezwaaid door zijn zussen.

De reis leidde naar Hengelo (Ov), goed voor 50 minuten gejammer want Basil vond het maar niets in de auto en in dat reismandje. Eenmaal in zijn nieuwe huis aangekomen was hij aanvankelijk wel onder de indruk van de kinderen, maar toen die een half uurtje boven gingen spelen greep hij gelijk zijn kans om alles te gaan verkennen. Met mij als steunpunt in het midden van de kamer. Toen de kinderen weer beneden kwamen was hij al een stuk stoerder. Dat gaat vast snel goed komen!
Fee, de Noorse bospoes van 2 die er al woonde, moest niets van hem weten. Na 1 blik wist ze genoeg en nam de benen. Ze heeft even haar tijd nodig, maar ook dat zal vast wel goed gaan komen. Veel geluk Basil!

En het is Basil gelukt hoor, hij woog vanochtend eindelijk meer dan Polly! Hij heeft er wel bijna 15 weken over moeten doen

Sybil weet kennelijk dat ik van mijn oude bank af wil. Erg duur en verre van service gericht. Korte metten ermee!

Het is vandaag vreselijk weer. Wind, regen, en binnen te slecht licht om goede foto's te kunnen maken. Vandaag iedereen bij de kachel en morgen hopen op betere kansen voor een fotosessie!

En als je dan 13 weken bent, dan voel je jezelf al een hele vent en ga je gewoon de meest dominante kater in huis uitdagen. Maar Frutti laat zich dat niet zomaar gebeuren!

Voor Polly is op het moment van schrijven nog geen nieuwe blikopener gevonden. Na een rondvraag onder de mensen van de vragenlijst, bleek er op dit moment geen bij haar passend huishouden te zijn. Daarom staat het stoplichtje voor haar weer op groen.

Polly verhuist bij voorkeur samen met Sybil naar hun nieuwe adres. Sybil haar stoplichtje staat nu nog op oranje omdat ik overweeg om haar te houden, maar wanneer zij samen met Polly zou kunnen verhuizen is dat nog mooier.

Wanneer Polly alleen zou verhuizen, moet er op het nieuwe adres tenminste al 1 kat van jonger dan 5 jaar wonen. Alle drie de kittens hebben hier laten zien dat ze naast het gezelschap van mensen, ook erg op kattengezelschap gesteld zijn. Geen van hen zal dus verhuizen naar een adres waar ze als kat alleen zullen wonen.

Maandag was het de grote dag: de Fawlties maakten hun eerste tripje buiten de veilige haven waar ze opgroeien. Naar de dierenarts voor hun eerste vaccinatie (niesziekte en kattenziekte) en hun chip. Ze werden vergezeld door hun moeder Doortje en opa Moby (die dan wel in een aparte reismand want Doortje is weer krols).

Doortje en haar vader zorgden voor een stevig gezang waar Basil op de terugweg uit volle borst aan mee deed.
Er moest nogal lang gewacht worden voor we aan de beurt waren, dus de kleintjes hadden van alles te zien op de parkeerplaats. Veel indrukken op gedaan, inclusief een grote hond (op afstand) en een kleintje waarvan de eigenaar zich niet besefte dat het voor katten die in een mandje opgesloten zitten misschien niet zo leuk is als je de hond eraan laat snuffelen. Alleen Polly was daar een beetje van onder de indruk en die was ook niet blij op de behandeltafel van de dierenarts. Met het chippen gaf ze geen kik, maar de vaccinatie in de bil was ze minder van gediend.

Basil en Sybil gedroegen zich verder keurig en ondergingen alles zonder een krimp. De balletjes van Basil bleken al keurig te zijn ingedaald en alle drie vrij van knikken in de staart of navelbreukjes. Ook de gebitjes werden goed gekeurd.
Ik ben trots op ze!

Na dagenlang met veel geduld van een lepeltje te hebben gevoerd, eet Sybil eindelijk zelf vanaf het schoteltje. Daarbij is ze uiterst kritisch in wat ze eet. Carnibest zonder iets er door? Ho maar. Maar met een beetje Gourmet Gold of Royal Canin Babycat mousse smaakt het haar gelukkig al snel beter.

Basil en Sybil zagen er nog niets in, maar Polly vond het kuiken heerlijk.

Maar de voeten vond ze maar niets.

5 weken oud zijn ze alweer, de Fawlties. Ze groeien alle drie goed, ondanks dat Sybil nog steeds geen vast voer blieft (maar er wel interesse in heeft). Basil eet zelfs al wat brokjes. Van vers vlees zijn ze niet zo gecharmeerd.

Hierbij een kleine indruk van het stel. Met dank aan de butler van hun halfzussen Juultje en Lizzy, die ze zo leuk op video wist vast te leggen.

Het kwartje is nog net niet helemaal geland, maar met wat hulp van een theelepeltje eet Basil zijn natvoer al van een schoteltje. Hij likt het rustig op. Zijn zus Polly eet nog niet van een schoteltje maar met grote happen van een theelepeltje.
Hieronder Basil aan het smikkelen.

De kittens hadden gisteren al aardig vlot door dat hun wereld ineens een stuk groter was geworden. Basil ging al vlot op verkenning uit.

Het is vandaag klef weer en de Fawlties, Doortje en Patience lagen als haringen in een tonnetje in die plastic bak te zweten. Dat leek me niet gezond en daarom heb ik vandaag de bench weer opgezet en het kroost en hun verzorgsters daar naar overgeheveld. Gelukkig vond Doortje het ook al een beetje krap worden in die bak en accepteerde het nieuwe onderkomen gelijk.

Dit blogje heb ik geplaatst op blog.noorseboskatten.net

lees meer...

1,5 week oud zijn de Fawlties en ondertussen scharrelen ze al een beetje door de bak. Het zal niet lang meer duren of ik moet de bench weer gaan neerzetten en moeder en kittens verhuizen. Al heb ik het idee dat me dat door Doortje niet in dank afgenomen zal gaan worden.

Vandaag letterlijk u-r-en bezig geweest met foto's maken van de twee nestjes. De 18-55 mm lens van mijn spiegelreflexcamera heeft het begeven en de bestelde vervangende lens is nog niet gearriveerd.
Dus mijn compactcameraatje uit de kast gerukt. Het was niet voor niets dat ik die ver weg had geborgen. Wat een camera zeg. Probeer dan maar eens een nestje gillende kittens van 9 dagen oud vast te leggen.

Dan krijg je dit:

Hoe dan ook kan je wel leuk op deze foto zien dat het tabbypatroon van Basil over zijn neusje doorloopt en hij een soort van vlek op zijn neus zal gaan krijgen. Kijk maar eens bij Guus en Babetje van Doortje en Danju (nest 15) om een indruk te krijgen van hoe dat er later uit zou kunnen gaan zien.

Basil heeft een oogje open!

De Fawlties zijn tevreden en mama Doortje is dat ook.

Gelukkig kan ik positieve berichten brengen. Doortje heeft een goede balans gevonden tussen de zorg voor haar eigen kittens en de aandacht voor de Leisure Suits. Haar kittens komen met een beetje hulp van mij naar tevredenheid aan. Nu de warmte is verdwenen, zijn ze levendiger en kunnen weer een luide stem op zetten als mama te lang naar hun zin weg blijft van het nest. Een pak van mijn hart!

Het zijn stressvolle dagen. Doortje wilde onder geen voorwaarde bij haar kittens blijven liggen. Zodra ze iets in huis hoorde rende ze er naar toe (in de praktijk waren dat steeds de Leisure Suits van het andere nest). De kittens bleven gillen en afvallen. Ik ben ze gaan bijflessen en heb gisteren uiteindelijk deuren gesloten in huis zodat Doortje niet meer naar de andere kittens kon gaan. Dat had aanvankelijk wel wat voeten in de aarde maar uiteindelijk accepteerde ze dat en kreeg ze rust.

We zijn nu weer een dag verder en ik ben niet in jubelstemming. Ik vind de twee poesjes vandaag wat slapjes en dat baart zorgen. Ook zijn ze niet meer gretig op de geitenmelk die ik ze voed. Het is erg warm in huis en natuurlijk helemaal in de bak waar de kittens liggen. Ik heb er voor Doortje een in een theedoek gewikkelde fles ijs bij in gelegd en dat wordt gewaardeerd. Laten we hopen dat de voorspelde buien van vanavond wat verkoeling zullen brengen.

Met Cherri van nest 22 als bevallingscoach heeft Doortje op 26 juni 2021 in een rap tempo tussen 5:30 en 6:00 uur haar drie kittens op de wereld gezet.

Terwijl het supporting team geduldig wacht op de bevalling is er geen plaats meer voor Doortje zelf.